Τριήρης, πολεμικό πλοίο της αρχαιότητας με δύο πανιά
Τριήρης, πολεμικό πλοίο της αρχαιότητας.
Χειροποίητο ορειχάλκινο γλυπτό, με εγγύηση ποιότητας. Παραδοσιακά φτιαγμένο με τη μέθοδο χύτευσης μετάλλου και με οξείδωση παρόμοια με του μουσείου.
Η τριήρης (λατινικά: triremis, αγγλικά: trireme) ήταν ταχύτατο αρχαίο κωπήλατο πολεμικό πλοίο, δηλαδή ένα είδος γαλέρας, με τρεις (3) σειρές κωπηλάτες [όχι πάντα και τρεις (3) σειρές κουπιά], που εμφανίστηκε στην Κορινθο, σύμφωνα με την παράδοση, ως εξέλιξη της διήρους, που κυριαρχούσε ήδη στη Μεσόγειο Θάλασσα, με ιδιαίτερη χρήση από τους αρχαίους Έλληνες, τους Φοίνικες και (αργότερα) τους Ρωμαίους[1][2], με προέλευση πιθανώς από τη Φοινίκη[3]. Ο όρος «διήρης» έπαψε να χρησιμοποιείται από τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά απλώς καλύπτονταν (καταχρηστικά) από τον όρο «πεντηκόντορος»[4].
Η τριήρης πήρε το όνομά της από τις τρεις σειρές κουπιών, με έναν κωπηλάτη ανά κουπί, όπως άρχησε να κατασκευάζεται και ίσχυε πάντα στους ελληνικούς και στους ελληνιστικούς στόλους. Η χρήση της τριήρους σύντομα επεκτάθηκε και στις μη ελληνικές ναυτικές δυνάμεις της Μεσογείου, αλλά αυτές υιοθέτησαν και παραλλαγές με δίκροτες τριήρεις, δηλαδή με δυο καταστρώματα, αλλά δύο (2) κωπηλάτες ανά κουπί στο πάνω κατάστρωμα, καθώς και μονόκροτες, δηλαδή με ένα κατάστρωμα, αλλά τρεις (3) κωπηλάτες ανά κουπί.
Ως πλοίο ήταν γρήγορο και ευέλικτο, με αποτέλεσμα να αποτελεί τον κυρίαρχο τύπο πολεμικού πλοίου στη Μεσόγειο από τον 7ο ως τον 4ο αιώνα π.Χ., μεά τον οποίο σε μεγάλο βαθμό αντικαταστάθηκε (ως κυρίαρχο πολεμικό κυρίως) από τις τετρήρεις και τις πεντήρεις. Οι τριήρεις έπαιξαν ζωτικό ρόλο κατά τους Περσικούς Πολέμους, με αποκορύφωμα τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, τη δημιουργία της Αθηναϊκής Ηγεμονίας, και κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Ο όρος «τριήρης » μερικές φορές χρησιμοποιήθηκε και κατά το Μεσαίωνα και τις αρχές της Αναγέννησης, για να περιγράψει γαλέρες με τρεις σειρές κωπηλατών ανά πλευρά[5].
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Λεπτομέρειες | |
Ύψος | 24cm |
Βάρος | 2500g |
Υλικό | Ορειχάλκινο |